طراحی این هواپیما به طرز چشمگیری شبیه هواپیمای جنگنده - بمب افکن «F/A 18» ساخت امریکاست که باختصار آن را «F18» می نامند.

«آذرخش» نام نخستین هواپیمای جنگنده ساخت ایران است. این جنگنده که در ایران و به روش مهندسی معکوس روی جنگنده بمب افکن «اف-5» ساخته و آزمایش شده‌ است در سال ۱۳۷۷ به تولید انبوه رسید. جنگنده آذرخش حدود 15% بزرگتر از «F-5E» است و از موتورهای «RD-33 لیولکا» نیرو می گیرد. طراحی: طراحی این هواپیما به طرز چشمگیری شبیه هواپیمای جنگنده - بمب افکن «F/A 18» ساخت امریکاست که باختصار آن را «F18» می نامند. بیشترین شباهت در دو سکان عمودی زاویه دار نسبت به محور طولی و صفحات جانبی در کناره های هواپیما تا کناره کابین است. گفتنی است که نمونه اولیه هواپیمای «اف- 5» دارای سکانی عمودی است و صفحات مذکور در کنار بدنه را ندارد. بظاهر، اویونیک این پرنده دستخوش تغییرات اساسی و از سامانه های روسی در آن استفاده شده است. در کابین این جنگنده، از تجهیزات جدید  - شامل نشان دهنده های دیجیتال و نمایشگرهای LCD یا پلاسمای مایع - استفاده گسترده گردیده است . در بخش تجهیزات خدمه پروازی نیز تغییرات اساسی به چشم می خورد؛ به صورتی که از کلاههای پروازی هوشمند برای هرچه کمتر گردیدن بار کاری خلبان و افسر کمک استفاده گردیده است.                            نیروی پیشران: جنگندهٔ آذرخش از دو موتور روسی «آر دی-۳۳» استفاده می‌کند. این جنگنده بیشتر برای عملیاتهای هوا به زمین طراحی شده است، ولی در کنار آن توانایی جنگ هوایی را نیز دارد. پیشرانه این هواپیما دو دستگاه موتور «۳۳ RD-» (موتور جنگنده میگ) است که از موتورهای هواپیمای اف -۵ بسیار قدرتمندتر است و امکان پرواز تا سرعتهای ۱٫۵ تا ۱٫۷ ماخ را به این هواپیما می‌دهد؛ که البته کمی کمتر از هواپیمای صاعقه است. مقایسه با اف 5: هواپیمای آذرخش را می‌توان جنگنده اف- ۵ دانست که در آن مساحت بالها تا حدودی افزایش یافته و موتورها و اویونیک آن با نمونه‌های جدیدتر روسی تعویض شده‌است. مشهودترین تفاوت این هواپیما با جنگنده اف- ۵ ورودی موتورهای بوضوح بزرگتر آن است که در نتیجه نصب موتور قدرتمندتر و نیاز به ورودی هوای بیشتر حاصل آمده ‌است. همچنین، تغییرات واضحی در سکان عمودی آن پدید آمده است که می‌توان از آنها به عنوان عوامل تنظیم کننده مانورپذیری بسیار و بعضا خارج از مهار اف-۵ دانست. وزن این جنگنده در حالت عادی حدود 8 تن و در حالت حد اکثر بین 15 تا 18 تن خواهد بود. گفتنی است که این جنگنده می‌تواند حدود 4000 تا 4500 کیلوگرم تسلیحات با خود حمل کند.                        امکانات: رادار این هواپیما از نوع «N-۰۱۹ME» است که در ایران بهسازی شده تا کارایی آن بر ضد اهداف زمینی افزایش یابد و برد این هواپیما نیز مانند هواپیمای صاعقه در حدود ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر است. این هواپیما - یعنی جنگنده آذرخش – بیشتر و در واقع برای حمله به اهداف زمینی طراحی و ساخته شده‌است و توانایی جنگ هوایی را نیز داراست که کاملاً ساخت ایران است. هواپیمای اف-5 و به تبع آن آذرخش، به سبب کوچکی، کارایی حمل مقدار کمی سوخت را دارد که باعث کوتاه شدن برد هواپیما نسبت به هواپیماهای همعصر خود (مانند اف-4) می شود. (هواپیمای اف-4 می تواند هموزن هواپیمای اف-5 سوخت با خود حمل کند.) به همین سبب، در زمان جنگ از این هواپیما بیشتر به عنوان هواپیمای گشتی شناسایی یا بمباران اهداف نزدیک استفاده می شد؛ و البته همین کمبود سوخت ویژگی درگیری با اهداف هوایی و انجام دادن جنگ هوایی یا Dog Fight را بشدت کاهش می دهد.

                                             برخورد با اراذل و اوباش!
    
    
    
              
    یکی از اراذلی که اخیرا دستگیر شده، در محله سکونت خود با ایجاد رعب و وحشت هرگاه اراده می‌کرد با مراجعه به هر خانه‌ای، دختران خانه را با خود می‌برد و خانواده‌ها هم جرات حرف زدن یا برخورد با او را نداشتند. فرد دیگری در محله خودش در ملاء عام مشروب‌خواری می‌کرده و هیچ‌کس در زمان ارتکاب این عمل حق عبور از آن محل را نداشته است. فرد مذکور را همواره عده‌ای از نوچه‌های وی همراهی می‌کرده‌اند. در موردی دیگر، اراذل و اوباش، به منزل یکی از بدهکاران خود می‌ریزند، دست و پای وی را بسته و در مقابل چشمان او به همسرش تعرض می‌کنند. دو سه شب بعد از شکایت آن مرد، مجددا چهار نفر به منزل وی می‌ریزند و به دخترش نیز تعرض می‌کنند.
     یکی از فروشگاه‌های لباس در تهران، هفتاد نفر دختر دبیرستانی را اغفال کرده بود. این دختران هر روز به این محل می‌رفتند و سپس با پوشیدن لباس‌های مبتذل به صورت گروه‌های ده‌نفری به مکان‌های پرجمعیت از پیش تعیین شده فرستاده می‌شدند تا هم فساد و فحشا را ترویج کنند و هم ارائه‌دهنده مد باشند. به این افراد که پول هم در اختیارشان گذاشته می‌شد، حتی گفته شده بود که در کدام سالن غذاخوری، غذا بخورند و چه کارهایی انجام دهند.
    موارد فوق حوادث خیالی روزنامه‌ها نیستند، بلکه رویدادهای واقعی هستند که توسط رییس پلیس اطلاعات و امنیت عمومی نیروی انتظامی مطرح شدند. در طی ماه‌های اخیر پلیس در سه مرحله، اقدام به اجرای طرح ارتقای امنیت اجتماعی کرده است . اما برخورد، پیشگیری نیست. برخورد، درمان نیست. برخورد، برخورد است. بررسی میانگین سنی افراد دستگیرشده حکایت از یک واقعیت تلخ دارد. بسیاری از جوانانی که در طی ماه‌های اخیر عکس‌شان توسط سایت‌های خبری منتشر شده است از 17 تا 27 سال سن داشته‌اند. یعنی اینکه این افراد در نظام آموزشی و تربیتی حاضر، شکل و هویت یافته‌اند. پس چرا آنها این‌گونه شرور و قانون‌گریز شده‌اند؟
     فرمانده پلیس تهران، در تشریح ویژگی‌های شخصیتی برخی از این افراد گفت: <اغلب آنها فاقد وجدان اخلاقی هستند و لذا از این که به دیگران آزار برسانند لذت می‌برند. وجود اغلب آنها سرشار از کینه و نفرت از جامعه است، به‌همین خاطر از هیچ جنایتی علیه آحاد جامعه دریغ نمی‌ورزند. بیشتر آنها به سندروم الکلیسم (میگساری شدید) و حتی استفاده از موادمخدر مبتلا هستند. جرم‌ها و کجروی‌های آنها چندگانه است و به یک یا چند جرم بسنده نمی‌کنند>!
    <آلفرد مارشال> می‌گوید: <با ارزش‌ترین سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری روی انسان‌هاست.> سرمایه‌گذاری روی انسان‌ها تضمین کننده سرمایه‌ اجتماعی یک جامعه است. موفقیت در توسعه یافتگی نیز بدون توفیق در افزایش سرمایه‌ اجتماعی ممکن نیست. هزینه‌های هنگفتی که امروز برای برخورد و مقابله با چنین پدیده‌هایی صرف می‌شود به‌خاطر آن است که سرمایه‌گذاری مناسب برای تعلیم و تربیت کودکان دیروز و جوانان امروز صوت نگرفته است. بیشتر افراد دستگیر شده در سه مرحله طرح ارتقای امنیت اجتماعی، متولدین دهه 50 یا 60 هستند، به‌همین جهت جامعه و افکار عمومی حق دارد از متولیان امور این پرسش را مطرح کند که چرا خروجی و برون‌داد فرآیند تربیتی شما ، چنین نتایج و ثمراتی را در پی داشته است؟ چگونه ممکن است یک یا چند جوان در پایتخت و شهرستان ها تعرض به زن و دختر مردم را به لذت رفتار خویش تبدیل کرده باشند؟و بعد ادعا کنند زنای به عنف ماکه ثابت نشد پس ما اعدام نمی شویم و دوباره ...
    از سوی دیگر درباره عملکرد مدیران اجرایی در طرح مذکور نیز توجه به چند نکته مهم ضروری است.
    نکته اول در خصوص برخی برخوردهای نامناسب صورت گرفته به‌ویژه در بخش نخست طرح مذکور و در مواجهه با خانواده‌های مردم است. تصاویر منتشر شده در سایت‌های اینترنتی و شبکه‌های ماهواره‌ای باید توسط فرماندهان پلیس پاسخ داده شود. برخورد صریح و قاطع پلیس با دو تن از عناصر فاسد و منافق رسوخ کرده به بدنه پلیس که با حکم اعدام مواجه شدند، نشان داد که پلیس حتی با خودش هم شوخی نمی‌کند. این یک نقطه عطف در فرماندهی پلیس محسوب می‌شود که اعتماد عمومی را نسبت به پلیس افزایش می‌دهد، به‌همین جهت پلیس می‌تواند با پذیرش اشتباه، توضیح و اصلاح‌ برخی از رفتارهای نیروهای خود، مشارکت‌های مردمی را در مراحل بعدی طرح افزایش دهد. نکته دوم به عملکرد قوه قضاییه برمی‌گردد. پیامبر اعظم(ص) فرمودند: <هر کس صدای ناله مسلمانی را بشنود و به آن پاسخ ندهد، مسلمان نیست.> چگونه ممکن است فردی به ناموس مردم تعدی کند و پس از مدتی کوتاه از زندان آزاد شود؟اگر چنین رفتاری زنای به عنف نیست؛ محاربه هم نیست؟ آیا این کار ترساندن مردم و تهدید آنها به قوه قهر وغلبه نیست؟ چنین رفتاری حتی در بلاد کفر هم کم‌سابقه است.در این شرایط چگونه ممکن است یک مقام مسئول در دادسرای جنایی تهران، درست در زمانی که پلیس بیش از هر زمانی نیاز دارد مقتدرانه برخورد کند، برخورد صورت گرفته را نامناسب و غیرقانونی بداند؟ اگر اظهارنظر صریح دادستان تهران نبود شاید خود پلیس نیز در برخورد با تردید مواجه می‌شد.
    نکته سوم مجازات اختصاص یافته برای اراذل است. به گفته سردار <احمدی‌مقدم>،رییس نیروی انتظامی برای نگهداری اراذل و اوباش دستگیر شده، محلی را در کهریزک در نظر گرفته و این افراد به آن‌جا منتقل می‌شوند. افرادی که ادای اراذل و اوباش‌ را درمی‌آورند باید اصلاح و هدایت شوند، اما برای رهبران آنها که تعدادشان کمتر از صد نفر است، مجازاتی سنگین در نظر گرفته می‌شود. این در حالی است که پیش از این، آمار افراد دستگیر شده بیش از هزار نفر اعلام شده بود، اما ظاهرا تعداد بیشتر آنها <اوباش‌‌‌نما> بوده‌اند! در هر صورت نکته مهم درباره نحوه برخورد با این مجرمین از دیدگاه قضایی است. این افراد به‌طور معمول بسیار قوی و پرتوان هستند.به همین جهت بهترین راه برای جبران هزینه‌های تحمیلی ایشان بر جامعه، استفاده از نیروی کار آنها برای جامعه است. به عنوان نمونه چه اشکالی دارد از تعدادی از این افراد برای راه‌اندازی یک کارخانه یا کارگری در یک سد استفاده شود؟ زندانی شدن آنها نیز هزینه‌ای برای سازمان زندان‌هاست. این روشی مرسوم در سراسر جهان است. اگر از نیروی بازوی < اشرار> برای کار استفاده کنیم، آن‌وقت می‌توانیم در پایان کار مدعی شویم که توانستیم از نیروی بدنی آنها در جهت آبادانی و پیشرفت کشور بهره ببریم.
    نکته چهارم نگاه علمی است. رویکرد پیشگیرانه هزینه‌ مقابله با چنین ناهنجاری‌هایی را کاهش می‌دهد. در واقع پلیس امروز، تاوان کم‌‌کاری‌های صورت‌ گرفته در <چتر فلسفی> حاکم بر کشور در تعلیم و تربیت نسل جوان را می‌پردازد. درست مثل هزینه‌ مالی و جانی ناشی از تصادف‌ها که اگر اندک سرمایه‌گذاری‌ مالی برای برطرف نمودن نواحی پرخطر جاده‌ای، نواقص مربوط به فرهنگ رانندگی و اتومبیل‌های تولیدی شود؛ هزینه حوادث جاده‌ای بسیار کاهش می‌یابد، اما ما ملتی هستیم که حاضریم آن هزینه کمتر مستمر را انجام ندهیم، اما هر چند سال درمیان، طرح‌های ضربتی مقطعی و پرهزینه را اجرا کنیم. می‌شود همه‌چیز را سر پلیس یا قوه قضاییه خراب کرد و با به کارگیری این مکانیزم دفاعی، کوتاهی و قصور سایر بخش‌های فرهنگ‌ساز نظیر رسانه ملی، سازمان‌های آموزشی و پرورشی، مبلغان مذهبی، مراکز علمی، رسانه‌های مکتوب و سیاستمداران را فراموش کرد، اما حتی اگر چنین کاری را انجام دهیم فقط خودمان را گول زده‌ایم، چون فرهنگ مقوله‌ای تک بعدی یا بخشنامه‌ای و یک سویه نیست، بلکه نیازمند رویکردی سیستمی، فراگیر و همراه با سعه صدر، انعطاف‌پذیری و تعمق بیشتر در امور است.
    نکته پایانی این‌که در کنار این جمع‌ اندک جوانان مسئلهدار، نسل عظیمی از دختران و پسران خلاق و با نشاط کشور هستند که با حفظ فرهنگ و تمدن شگرف ایرانی و ارزش‌های والای اسلامی و انسانی در جهت پیشرفت و آبادانی ایران گام برمی‌دارند، آنها می‌دانند ایران فردا در اختیار ایشان است.
    ما برای آن‌که ایران خانه خوبان شود
    رنج دوران برده‌ایم، رنج دوران برده‌ایم...
    ما برای آن‌که ایران گوهری تابان شود
    خون‌ دل‌ها خورده‌ایم، خون دل‌ها خورده‌ایم...

عکسها : farsnews

                                            بزرگترین سرقت های دنیا

    
    
    تاکنون سرقت‌های بسیاری در سراسر دنیا صورت گرفته است ولی مبلغ به سرقت رفته در برخی از آنها و نوع عملکرد سارقین به حدی حیرت‌انگیز است که آنها را در صدر بزرگ‌ترین سرقت‌های دنیا قرار داده است.
    -1 بانک مرکزی عراق:(2003) در ماه‌ مارس سال 2003 و درست یک روز قبل از شروع جنگ عراق و آمریکا و بمباران شهر بغداد حدود یک میلیارد دلار از بانک مرکزی عراق به سرقت رفت که این اقدام بزرگ‌ترین سرقت دنیا لقب گرفته است. سربازان آمریکایی بعدها حدود 650 دلار پول درون دیوارهای کاخ صدام یافتند که گفته می‌شود قسمتی از آن پول مسروقه است و باقی پول هنوز پیدا نشده است. مدیر عامل بانک الرفیدین بغداد اظهار می‌دارد که 250 میلیون دلار و 18 میلیارد دینار عراقی که در حال حاضر بی‌ارزش می‌باشد نیز به سرقت رفته است ولی این کار توسط سارقان حرفه‌ای انجام شده نه صدام‌ حسین. در مارس 2003 یک دست نوشته به امضای صدام رسید که طبق آن باید یک میلیارد دلار پول از بانک مرکزی برداشته و به پسرش (قسی) می‌داد. مقامات بانک می‌گویند قسی به همراه مردی دیگر طی یک عملیات پنج ساعته این پول را به صورت بسته‌های اسکناس صد دلاری برداشته و با کامیون رفتند. مدتی بعد قسی توسط سربازان آمریکایی کشته شد.
    -2 موزه بوستون :(1990) نیمه شب هجدهم ماه مارس 1990 دو مرد با لباس افسران پلیس در پشتی موزه بوستون را نواختند. (لایل گریندل)سرپرست کنونی موزه می‌گوید (سیاست موزه این است که بعد از نیمه شب به هیچ عنوان در به روی کسی باز نمی‌شود ولی آن شب چطور در باز شد هیچکس نمی‌داند) نگهبانان بلافاصله دریافتند آنها پلیس واقعی نیستند ولی دیگر دیر شده بود. سارقین دست و پای دو نگهبان را بستند و آنها را در زیرزمین انداختند. آنها در مدت کمتر از نود دقیقه سه تابلوی معروف رامبراند را ربودند. آنها به طرز وحشیانه‌ای بوم نقاشی را با چاقو از قالب جدا کرده بودند. قاب خالی این تابلوها با لبه‌های ریش‌ریش شده پارچه بوم آنها هنوز بر دیوار موزه آویخته است. مشخص است که دزدها تابلوی چهارم رامبراند را هم می‌خواستند ببرند ولی در این کار ناموفق بودند. از آثار دیگر سرقت شده از آن بخش تابلوی (کنسرت) اثر (ورمیر)، یک جام چینی برنزی، پنج اثر طراحی از (وگاس) و عقاب برنزی که زینت‌بخش پرچم ناپلئون بود، می‌باشند. سارقین نوار دوربین‌های امنیتی را برداشته و با خود برده‌اند تا اثری از کار خود بر جای نگذارند. طبق ارزیابی‌های انجام شده ارزش اقلام به سرقت رفته 300 میلیون دلار آمریکا می‌باشد.
    -3 صندوق امانات نایتز بریچ:(1987) روز نوزدهم جولای آن سال دو مرد وارد مرکز صندوق امانات نایتز بریچ لندن شدند و تقاضای اجاره یک صندوق امانات نمودند. پس از این‌که به داخل محوطه راهنمایی شدند، بلافاصله اسلحه‌های خود را بیرون کشیده و نگهبانان و رییس آن‌جا را مقهور خود ساختند. سپس تابلوی (موقتا بسته) را روی در ورودی مرکز نصب نموده و همدستان دیگر خود را به داخل راه دادند. این سارقین بسیاری از صندوقهای امانات را شکستند و با مبالغ تخمینی چهل میلیون پوند از آن محل گریختند. این مبلغ در سال 2005 معادل 63/6 میلیون پوند برابر با 111 میلیون دلار آمریکا بود. این دزدی در زمان خود به (سرقت قرن) معروف شد.
    -4 خزانه سرمایه کنت:(2006) سرقت این خزانه در اولین ساعات روز 22 فوریه 2006 در انگلیس رخ داد. در این اقدام حداقل شش نفر ربوده شده و خانواده رییس‌خزانه مورد تهدیدات جدی قرار گرفتند. چهارده کارمند خزانه دست و پا بسته روی زمین افتاده بودند و در همان حال سارقین 53/116/760 پوند انگلیس معادل 92/5 میلیون دلار را به سرقت بردند. کالین دیکسون رییس خزانه از روز قبل در راه منزل ربوده شد. سپس سارقین به خانه او رفته و همسر و پسر هشت ساله‌اش را گروگان گرفتند. بعد در ساعت یک بامداد آنها را به خزانه بردند و پس از بستن دستها و پاهای 14 کارمند همه پول‌های موجود درآنجا را به سرقت برده و محل را ترک کردند. پس از رفتن آنها یک ساعت طول کشید تا گروگان‌ها توانستند خود را آزاد نموده و زنگ خطر را به صدا درآورند.
    -5 سرقت بزرگ قطار:(1963) این اتفاق در روز هشتم آگوست سال 1963 در باکینگهام شایر انگلیس روی داد. در آن روز قطار پستی سلطنتی که از گلاسکو به سمت لندن در حرکت بود با علامت‌هایی که چند نفر از رو به رو به آن می‌دادند از حرکت ایستاد و یک گروه گانگستری پانزده نفره به سرپرستی شخصی به نام (بروس رینولدز) مبلغ 2/3 میلیون پوند (برابر با 40میلیون پوند و معادل 74 میلیون دلار در سال )2006 را از قطار به سرقت بردند. در این سرقت از پیش طراحی شده اسلحه گرمی به کار گرفته نشد ولی سارقین با یک میله ‌آهنی به سر راننده لوکوموتیو ضربه‌زده و او را بیهوش کردند. تعدادی از این گروه دستگیر شدند ولی سه نفر از اصلی‌ترین اعضای باند هرگز به دام پلیس نیفتادند.
    -6 بانک مرکزی برزیل :(2005) در تعطیلات آخر هفته روزهای ششم و هفتم آگوست 2005 یک گروه از سارقین که از افراد تحت تعقیب برزیل بودند، تونلی به سوی بانک مرکزی برزیل در (فورتالزا) کندند و پنج صندوق محتوی پانصد اسکناس برزیلی به ارزش ( 164/755/150ریس) معادل 69/8 میلیون دلار را به سرقت بردند. این پول بیمه نشده بود زیرا از نظر مقامات بانک احتمال سرقت تقریبا صفر به نظر می‌رسید. این سارقین حرفه‌ای آژیرهای خطر و سنسورهای بانک را از کار انداخته بودند به‌طوری که تا روز دوشنبه هشتم آگوست که کارکنان دوباره به سرکار آمدند هیچکس خبری از این سرقت نداشت. ولی هیچ فایده‌ای هم نداشت زیرا وجوه به سرقت رفته به ترتیب شماره‌گذاری نشده بودند و امکان نداشت پلیس بتواند دزدان را پیدا کند. تنها اطلاعی که به دست آوردند این بود که سارقین از سه ماه پیش خانه‌ای خالی در مرکز شهر را اجاره کرده بودند و از همان زمان شروع به کندن تونلی به طول 78 متر از زیر دو خیابان اصلی شهر تا زیر بانک کرده بودند. آنها خانه اجاره شده را تغییر کاربری داده و تابلوی محل فروش گیاهان طبیعی و مصنوعی را بر سر در آن زده بودند. به همین خاطر همسایه‌ها به خاک‌هایی که روزانه بر پشت وانت حمل می‌شد توجهی نمی‌کردند و تصور می‌نمودند خاکها مربوط به حرفه آنها می‌باشد. این تونل حدود هفتاد سانتی‌متر پهنا دارد و در عمق چهار متری زمین کنده شده و دیواره‌ آن با پلاستیک و چوب محافظت می‌شود و همچنین دارای سیم‌کشی برق و سیستم تهویه هوا می‌باشد. این گانگسترها در تعطیلات آخرین هفته یک متر انتهایی کار که از سیمان و فولاد ساخته شده بود را کندند و وارد بانک شدند. صندوقهای سرقت شده حدود 3500 کیلوگرم وزن داشت و به همین خاطر زمان و قدرت زیادی برای حمل لازم بوده است. روز 22 اکتبر همان سالجسد (لوییس فرناندو ریبریو26) ساله که تصور می‌شد رییس این باند 11 -10 نفره بوده است در یک جاده متروکه در 320 کیلومتری غرب (ریودوژانیرو) کشف شد. او به ضرب هفت گلوله کشته شده بود و آثار روی مچ دستش نشان می‌داد که مدتها با طناب بسته بوده است. روز 28 سپتامبر پنج نفر با حدود 5/4 میلیون دلار پول نقد دستگیر شدند. آنها اعتراف کردند که در حفر تونل کمک کرده‌اند. تاکنون بیش از هفت میلیون دلار از این پولها پیدا شده است ولی از 62 میلیون دلار بقیه هنوز هم اثری در دست نیست.

    -7 نورثرن بانک :(2004) این سرقت از اداره بانک مرکزینورثرن در (بلفاست) واقع در شمال ایرلند صورت گرفت. روز بیستم دسامبر سال 2004 یک گروه گانگستری یکی از بزرگ‌ترین سرقت‌های تاریخ را انجام داده و مبلغ 26/5 میلیون لیره استرلینگ را از این بانک دزدیدند. پلیس و دولت دو کشور ایرلند و انگلیس، حزب مشروطه IRA را مسئول این سرقت دانستند ولی حزب مذکور این ادعا را رد کرد و مسئولیت آن را نپذیرفت. این اتفاق روند صلح ایرلند شمالی را مختل نمود و وضعیت را بحرانی کرد.چند تن از اعضای این بانک از روز قبل با لباس پلیس وارد خانه دو تن از مسئولان بانک شده و آنها را به همراه خانواده‌هایشان گروگان گرفتند. سپس همسران آنها را به محل نامعلومی انتقال دادند و به این مسئولان دستور دادند روز بعد طبق معمول همیشه به محل کار خود بروند. آنها همین کار را کردند و پس از پایان ساعت کاری اعضای باند را به داخل راه دادند. سارقین وارد سیستم کامپیوتری بانک شدند و مقدار زیادی پول نقد که به‌خاطر مصرف بالای دستگاه‌های خودپرداز در ایام کریسمس در بانک نگهداری می‌شد را به سرقت بردند. آنها این مبالغ را به چند قسمت تقسیم نموده و با اتومبیل‌های جداگانه از بانک خارج کردند. کمی قبل از نیمه شب خانواده‌های گروگان‌ گرفته شده مسئولان در جنگل نزدیک شهر رها گشتند.

منبع :ksabz